AIM: This study aimed to determine the effect of poststroke swallowing training and follow-up on swallowing function, nutritional status, and the development of problems associated with dysphagia.
METHOD: This study was designed as a single-group, pretest-posttest, quasi-experimental study and was conducted with 32 patients, who met the inclusion criteria for the study and were hospitalized with a diagnosis of acute stroke in the neurology clinic of a training and research hospital between June 2010 and September 2011. The patients were provided with swallowing training, followed up during meals, and given a training brochure. The Structured Information Form, the Standardized Mini Mental Test, the Barthel Index, and the Bedside Water Drinking Assessment Test were used to collect the data. Data were analyzed by the SPSS 16.0 program using descriptive and comparative statistical methods. TREND statement was followed for reporting.
RESULTS: It was determined that there was a statistically highly significant difference (p < .01) between the mean total score of the bedside water drinking assessment test after training compared with before the swallowing training, the duration of eating shortened (p < .01), and the amount of food consumed increased (p < .01) in the first follow-up. It was determined that the patients stayed in the hospital for an average of 9.75 ± 3.44 days; and aspiration occurred in 9.4% of them during this period. It was observed that patients who developed aspiration had prior lung problems.
CONCLUSION: It was observed that swallowing training decreased the duration of eating and increased the amount of food consumed in patients with stroke and resulting dysphagia. It was considered that the implementation of the training and the follow-up of swallowing function could be useful in preventing the development of problems.
İnmeli Hastalarda Yutma Eğitimi ve İzleminin Disfaji ile İlişkili Sorunlara Etkisi
AMAÇ: Araştırma, inme sonrası yutma eğitimi ve izleminin, yutma fonksiyonu, beslenme durumu ve disfajiye ilişkin sorunların gelişimine etkisini belirlemek amacıyla yapıldı.
YÖNTEM: Tek gruplu ön test - son test yarı deneysel olarak tasarlanan araştırma, Haziran 2010-Eylül 2011 tarihleri arasında bir eğitim ve araştırma hastanesinin nöroloji kliniğinde akut inme tanısı ile yatan ve araştırma kriterlerini karşılayan 32 hasta ile gerçekleştirildi. Hastalara yutma eğitimi uygulanarak öğünler sırasında izlendi ve eğitim broşürü verildi. Verilerin toplanmasında, Yapılandırılmış Bilgi Formu, Standardize Mini Mental Test, Barthel İndeksi, Yatak Başı Su İçme Değerlendirme Testi kullanıldı. Veriler SPSS 16.0 programı ile tanımlayıcı ve karşılaştırmalı istatistiksel yöntemler kullanılarak analiz edildi. Raporlandırma için, TREND Statement ilkeleri izlendi.
BULGULAR: Yutma eğitimi öncesine göre eğitim sonrası Yatak Başı Su İçme Değerlendirme Testi toplam puan ortalamaları arasında istatistiksel açıdan ileri düzeyde anlamlı farklılık olduğu (p < ,01), birinci izlemde yeme süresinin kısaldığı (p < ,01), tüketilen besin miktarının ise arttığı (p < ,01) saptandı. Hastaların hastanede ortalama 9,75 ± 3,44 gün kaldığı ve bu süre içinde %9,4’ünde aspirasyon geliştiği belirlendi. Aspirasyon gelişen hastaların önceden akciğer sorunu bulunduğu gözlendi.
SONUÇ: Disfaji gelişen inmeli hastalarda yutma eğitiminin yeme süresini azaltırken tüketilen besin miktarını arttırdığı görüldü. Eğitimin ve yutma fonksiyonu izleminin sorun gelişimini önlemede yararlı olabileceği düşünüldü.
Cite this article as: Savcı, C., & Acaroğlu, R. (2021). Effects of swallowing training and follow-up on the problems associated with dysphagia in patients with stroke. Florence Nightingale J Nurs, 29(2), 137-149.